De bevolking van het Verenigd Koninkrijk (VK) is gestegen tot een historische 68,3 miljoen, voornamelijk als gevolg van immigratie.
Dit blijkt uit de laatste cijfers van het Office for National Statistics (ONS).
De bevolkingsgroei vertegenwoordigt een stijging van één procent ten opzichte van het voorgaande jaar,
Het onderstreept de belangrijke rol van migratie in de vorming van het demografische landschap van het land.
Migratie: De belangrijkste motor van groei
Uit de ONS-gegevens blijkt dat netto internationale migratie ongeveer 677.000 mensen aan de Britse bevolking heeft toegevoegd in het jaar tot medio 2023.
Daarmee is het de belangrijkste factor achter de bevolkingsgroei in het Verenigd Koninkrijk.
De toename staat in contrast met de natuurlijke bevolkingsontwikkeling, of geboorten min sterfgevallen, die een tekort van 16.300 mensen registreerde.
Dit betekent dat er meer mensen naar het Verenigd Koninkrijk komen dan er in eigen land worden geboren.
Alleen al in Engeland en Wales steeg de bevolking met één procent, waardoor er meer dan 610.000 mensen bijkwamen, de grootste jaarlijkse stijging in 75 jaar.
Schotland en Noord-Ierland kenden een bescheidener groei, met een bevolkingsgroei van respectievelijk 0,8 procent en 0,5 procent.
Een verschuiving in migratiepatronen na de brexit
De aard van de migratie naar het Verenigd Koninkrijk is drastisch veranderd sinds de Brexit-stemming in 2016.
De migratie uit landen van de Europese Unie (EU) is aanzienlijk vertraagd door de strengere immigratieregels.
Een toename van migranten uit niet-EU-landen zoals India, Nigeria en Pakistan heeft dit gecompenseerd.
Veel van deze migranten vervullen cruciale functies in de gezondheidszorg en sociale zorg, die te kampen hebben met ernstige tekorten aan arbeidskrachten.
De invoering van nieuwe regels voor werkvisa heeft ook een rol gespeeld in deze verschuiving.
Deze gaven voorrang aan geschoolde arbeidskrachten uit niet-EU-landen, waardoor het gemakkelijker werd voor professionals, vooral in de gezondheidszorg, om naar het Verenigd Koninkrijk te verhuizen.
Als gevolg hiervan is het Verenigd Koninkrijk in toenemende mate afhankelijk van migranten om essentiële openbare diensten in stand te houden.
Premier Keir Starmer, die in juli 2024 aantrad, heeft gekozen voor een pragmatischere benadering van immigratie.
Een van zijn belangrijkste stappen was het terugdraaien van het plan van de vorige conservatieve regering om asielzoekers naar Rwanda te deporteren.
Starmer heeft het belang van een evenwichtig, eerlijk en functioneel migratiebeleid benadrukt.
Hij streeft naar een beleid dat de bijdragen van immigranten aan ons land erkent, maar prioriteit geeft aan de lokale beroepsbevolking.
Impact van door immigratie gedreven bevolkingsgroei
De afhankelijkheid van het Verenigd Koninkrijk van migratie om de bevolkingsgroei te voeden brengt zowel kansen als uitdagingen met zich mee.
Aan de ene kant vervullen migranten essentiële functies in sectoren die kampen met personeelstekorten.
De National Health Service (NHS) heeft bijvoorbeeld zwaar vertrouwd op buitenlandse werknemers om de activiteiten soepel te laten verlopen.
Veel eerstelijns gezondheidswerkers komen van buiten het Verenigd Koninkrijk, met name uit landen als India en de Filippijnen.
Er is echter ook bezorgdheid over de druk die deze bevolkingsgroei legt op de openbare diensten.
Dit is vooral voelbaar in huisvesting, onderwijs en gezondheidszorg.
Lokale overheden, vooral in gebieden met veel immigratie zoals Londen, staan voor de uitdaging om aan de toegenomen vraag naar diensten te voldoen.
Sommige critici beweren dat de migratiegolf de investeringen in infrastructuur heeft ingehaald.
Ze beweren dat dit heeft geleid tot tekorten aan betaalbare huisvesting en langere wachttijden voor de gezondheidszorg.
Ondanks deze uitdagingen zijn veel deskundigen het erover eens dat immigratie van vitaal belang is voor het behoud van de Britse economie, vooral gezien de vergrijzing.
Nu de geboortecijfers dalen en meer mensen met pensioen gaan, helpen migranten de gaten in de beroepsbevolking op te vullen.
Volgens het ONS zou de bevolking van het Verenigd Koninkrijk zonder immigratie de komende jaren waarschijnlijk stagneren of zelfs afnemen.
Politieke en sociale spanningen in de toekomst
Immigratie is al lange tijd een controversieel onderwerp in de Britse politiek en de recente bevolkingsgroei heeft het debat opnieuw aangewakkerd.
Sommigen zien migranten als essentiële bijdragers aan de economie en samenleving van het Verenigd Koninkrijk.
Anderen daarentegen zijn bezorgd over de gevolgen voor de openbare diensten en de sociale cohesie.
De afgelopen maanden zijn er protesten geweest tegen immigratie, vooral van extreemrechtse groeperingen.
Deze protesten, vaak gericht tegen zowel asielzoekers als economische migranten, weerspiegelen het groeiende onbehagen onder een paar segmenten van de bevolking.
Deze kwestie zal waarschijnlijk een uitdaging blijven voor de regering als ze een evenwicht probeert te vinden tussen de behoefte aan geschoolde werknemers en het concurrerend houden van de lokale beroepsbevolking zonder de openbare diensten onder druk te zetten.
De regering weet dat er veranderingen nodig zullen zijn om deze groei in goede banen te leiden.
Dit kan strengere regelgeving voor illegale immigratie omvatten, een beter integratiebeleid en gerichte investeringen in openbare diensten om aan de groeiende vraag te voldoen.
De bevolking van het Verenigd Koninkrijk zal de komende jaren naar verwachting blijven groeien, hoewel het tempo grotendeels zal afhangen van het toekomstige migratiebeleid.
Volgens het ONS zou de bevolking tegen het einde van het decennium de 70 miljoen kunnen overschrijden als de huidige migratietrends aanhouden.
Volgens het ONS zou de bevolking tegen het einde van het decennium de 70 miljoen kunnen overschrijden als de huidige migratietrends aanhouden.